നൊമ്പരം

ഒരു നേർത്ത നൊമ്പരം എന്നിലവശേഷിച്ചു

നീർ ക്കുമിള പോലൊരു സൌഹൃദ മോർക്കുവാൻ

നൽകിയ സ്നേഹം ഉയർത്തുന്ന നൊമ്പരം

വേദന മാത്രം ബാക്കിയാക്കിയ വിങ്ങലും

ഈ ശാപ ജന്മത്തിൽ മുക്തി നേടുവാൻ

സ്വയമോരുക്കിയ ചിതയിൽ

ഞാൻ നീറി വെന്തീടാവേ

ക്രൂ രമീ ലോകം നഷ്ട്ട സ്വപ്‌നങ്ങൾ നിറയുന്നു.

അരുതാത്ത മോഹത്തിൻ തിൗരി കൊളുത്തുമ്പോൾ

പൊള്ളുന്നു ..മനസ്സും ഈ കയ്യിനോപ്പം

ഉള്ളിലെ തീ ക്കനൽ ഊതി കെടുത്തുവാൻ

ഒരു കാറ്റു മില്ല വീശിടുന്നു

ഒരു മഴ തുള്ളി പോഴിയവേ എന്നിലെ

കണ്ണു നീർമുത്തം പിണ ങീ ടുന്നു